Parafia |
| Historia | Świątynia | Symbolika wnętrza | Relikwie | | |
|
3 lutego 1974 r. JE Ks. Bp Ignacy Tokarczuk erygował parafię w Rymanowie Zdroju. Dotychczasowa kaplica zdrojowa ufundowana przez założycieli Rymanowa Zdroju rodzinę Anny i Stanisława Potockich stała się kościołem parafialnym. Historia zdrojowej świątyni jest ściśle związana z dziejami uzdrowiska, a te mają początek w drugiej połowie XIX wieku. Pierwsza, drewniana kaplica dla kuracjuszy zlokalizowana była na prawym brzegu Taboru poniżej Łazienek Zdrojowych. Budowę kaplicy murowanej rozpoczętą jeszcze przed I wojną światową ukończono w 1926 roku. Poświecenia świątyni dokonał ks. Biskup Karol, Józef Fischer. Kościół podlegał administracyjnie i duszpastersko parafii Rymanów, toteż kapłani parafialni z Rymanowa pełnili posługę w niedzielę i święta, gdy nie było księży kuracjuszy. Do 1939 kaplica stanowiła miejsce modlitwy tylko dla gości uzdrowiska. W czasie II wojny światowej kościół był dostępny dla wszystkich wiernych przez cały rok. Pierwszym rezydentem po II wojnie światowej był ks. Józef Drybała. W roku 1957 kapelanem zdrojowym został ks. Franciszek Penar. Młody, energiczny duchowny zaszczepiał iskrę Bożą w sercach dzieci i dorosłych poprzez różne formy działalności, takie jak ministrantura, jasełka z okazji Bożego Narodzenia, chór dziecięcy i inne. W 1963 roku do Rymanowa Zdroju przybyły Siostry Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo – szarytki, które do dziś prowadzą formację duchową dziewcząt i katechezy. Siostra Józefa Pitala długie lata pełniła funkcję organisty i prowadziła śpiew podczas Mszy św. zaś po śmierci długoletniego zakrystiana Pana Walentego Zająca, siostry przejęły również tę funkcję. Na przełomie lat 60-tych i 70-tych ks. Franciszek Penar trudził się remontem i wyposażeniem świątyni. Miedzy innymi powstał chór z pięknymi organami a południowe okna odzyskały kolorowe witraże. 3 luty 1974 roku to ważna data dla mieszkańców Rymanowa Zdroju, Deszna i części Posady Górnej. Tego dnia JE Ks. Bp. Ordynariusz Ignacy Tokarczuk specjalnym dekretem ustanawia w Rymanowie Zdroju samodzielną placówkę duszpasterską - powstaje parafia pod wezwaniem św. Stanisława BM, a ks. Franciszek Penar zostaje jej pierwszym proboszczem. Proboszcz wykonał przy wsparciu parafian kolejne remonty i upiększenia kościoła. Została wykonana polichromia. Twórcą wielobarwnych malowideł był Kazimierz Florek z Sanoka. Przedstawiały one sceny z życia Chrystusa oraz upamiętniały wydarzenia historyczne: 1000-lecie Chrztu Polski i 600-lecie Diecezji Przemyskiej. Wobec zwiększających się zadań duszpasterskich między innymi o katechizację dzieci przebywających w Rymanowie Zdroju na leczeniu w 1983 roku przybył do parafii pierwszy wikariusz, był nim ks. Michał Rurak, a kolejno w następnych latach wikariuszami byli: ks. Andrzej Parylak (1985-1987), ks. Stanisław Ruszel (1987-1989), ks. Stanisław Jamrozek (1989-1992, ks. Jan Smoła (1995-1999), ks. Janusz Dudziak (1999-2002) i ks. Andrzej Kudyba (2002 – ..... ). W roku 1995 parafię Rymanów Zdrój objął ks. Feliks Paściak, który ożywił życie duchowe i wspólnotowe parafii. Działalność formacyjną, charytatywną i kulturalną rozpoczęła Akcja Katolicka. Formację duchową chłopców pod nazwą Liturgiczna Służba Ołtarza zainicjował ks. Proboszcz, zaś formację dziewcząt „Dzieci Maryi” prowadziły nadal siostry szarytki. Dorośli parafianie formują swoje życie duchowe w kręgach rodzin, grupach modlitewnych, Arcybractwie Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa i Maryi oraz w różach różańcowych.
W
1999 roku ważnym wydarzeniem było rozpoczęcie rozbudowy kościoła, która z pomocą Bożą, dzięki wielkiej ofiarności i udziale parafian oraz
determinacji i zaangażowaniu ks. Paściaka ukończona została w 2004 roku.
|