Po raz kolejny stajemy wobec wielkiej tajemnicy narodzenia Bożego Syna,
który rodząc się w ubogiej stajence nadaje sens i wartość ludzkiego
istnienia. Maryja i Józef z wielka miłością zatroszczyli
się o życie Jezusa. Dają wzór troski o każde życie.
Niech ta radość z przyjścia na świat Jezusa napełnia pokojem
i radością. Niech zapali nas do większego
zaangażowania
w ochronę życia ludzkiego. Niech On będzie źródłem nadziei i światła
w codziennym zmaganiu się z trudnościami. Niech stanie się blaskiem
nadziei w dokonywaniu wyborów. Niech miłość narodzonego Pana i radość
ze spotkania z Nim rozlewa się na wszystkich spotkanych ludzi.
Życzymy, aby każdy dzień w nadchodzącym 2009 roku napełniony
był Bożym błogosławieństwem, ludzką życzliwością, pogodą ducha i opieką
Maryi, abyśmy nieustannie wzrastali w mądrości, oraz w coraz głębszym
zrozumieniu i umiłowaniu woli Bożej.
Duszpasterze
|
W dzisiejsze święto dzieci przygotowujące się do Pierwszej Komunii Świętej
przeżywały ważny moment w „drodze” do tego radosnego wydarzenia. Otrzymały
medaliki z rąk kapłanów, a zakładali je swojemu dziecku rodzice- jako
znak obecności i czuwania nad nimi Maryi. Tej, która z wiary, nadziei
i miłości poczęła Syna Bożego.
|
Chociaż zdawałoby się, że nasza parafia nie ma nic wspólnego
górnictwem, a jednak…
Dzisiaj o godz.15.30. odbyła się uroczysta Msza św. w intencji
górników-geologów pracujących w Uzdrowisku. Górnictwo to wydobywanie
z „Ziemi” jej skarbów, a więc i wód mineralnych.
Mszę św. celebrował Ks. Proboszcz, głosząc podczas niej homilie. Górnicy,
w galowych mundurach, przygotowali liturgię słowa Bożego, modlitwę
wiernych oraz dary ołtarza, z którymi składali przez wstawiennictwo
św. Barbary, swe prośby i podziękowania Bogu.
|
|
Pierwsza niedziela Adwentu otwiera dziś nowy rok liturgiczny
i zachęca nas do duchowego przygotowania do Bożego Narodzenia. Idziemy
na spotkanie Jezusa – Bożego Syna, który właściwie pierwszy wyszedł
nam na spotkanie, rodząc się człowiekiem.
Adwent wiąże się także z początkiem nowego roku duszpasterskiego,
który w tym roku ujęty jest w hasło „Otoczmy troską życie”. Chodzi tu
o wartość życia, rozumianego bardzo szeroko i bardzo ewangelijnie. Żyjemy
w czasach, kiedy pojęcie życia zostało wyjątkowo mocno zacieśnione do
wymiaru doczesnego i materialnego, a dokonało się to pod wpływem ostrych
dyskusji i potrzeby obrony życia wobec nacisków związanych z aborcją,
eutanazją oraz tendencją do zniesienia kary śmierci. A jednak każdy
uczciwy człowiek, nawet niewierzący, mający zdrowe sumienie wie, że
zabójstwo niewinnego, zaledwie poczętego życia, jest szczególnym złem.
Zadania Roku duszpasterskiego
Jako zadania na Adwent i najbliższy rok widzę szczególnie: troskę
o życie, o każde życie w świecie natury i przyrody, zwierząt i roślin,
a szczególnie o to zaledwie poczęte pod sercem matki, o życie rodzinne,
społeczne, życie kulturalne, a także o życie duchowe, które pogłębiać
i rozwiać powinniśmy przez modlitwę, zwłaszcza w Eucharystii, odkrywając
i odwzajemniając ofiarną miłość Jezusa do nas.
Aby jednak nie poprzestać na słowach, proszę Księży Proboszczów i ich Współpracowników
o konkretne zaprogramowanie inicjatyw, zmierzających do włączenia parafian
w zrozumienie zadań roku duszpasterskiego. Dlatego:
1. W każdej parafii jeszcze przed kolędą należy – pod przewodnictwem
Księdza Proboszcza odbyć zebranie Rady Parafialnej, której członkowie
wypowiedzą się na temat niniejszego listu pasterskiego i omówią sprawy
związane z tematem roku duszpasterskiego „Otoczmy troską życie”. Ważne
będzie wskazanie, na jakie sprawy powinno się zwrócić uwagę w naszej
parafii.
2. Katecheci, przynajmniej podczas jednej katechezy szkolnej, niech
omówią temat życia (uwzględniając stosunek do zwierząt i przyrody ożywionej,
troskę o życie ludzkie i życie Boże w nas). Katecheci szkół średnich
powinni wśród młodzieży podjąć promocję Ruchu Czystych Serc.
3. Akcja Katolicka, Kręgi Rodzin, ruchy i wspólnoty katolickie niech
włączą ten temat do swoich tegorocznych programów i modlitw.
4. Każdy z nas powinien też w jakiś sposób dać odpowiedź na apel Kościoła;
np. podejmując obronę życia poczętego przez duchową (modlitewną) adopcję
dziecka zagrożonego lub przez większą troskę o swoje życie duchowe,
np. podejmując lekturę książki temu tematowi.
|