"w   Tobie jest siła i męstwo w Tobie jest nasze zwycięstwo" /słowa pieśni/

              Wielki Piątek to jedyny dzień,w którym nie sprawuje się Eucharystii.
Centralnym punktem w liturgii jest adoracja Krzyża. Podczas nabożeństwa milkną organy i dzwony na znak głębokiej żałoby. Słuchamy i rozważamy Mękę Pańską.

Na koniec nabożeństwa Kapłan przenosi Najświętszy Sakrament przykryty welonem, jakoby na znak pogrzebu Pana Jezusa. My wierni czuwamy przez całą noc i dzień, aby już w sobotni wieczór zobaczyć, że grób jest pusty…
 

     "Krzyż niesiesz ciężki

       Koisz duszy trwoge"  

O godzinie 10-tej wyruszyliśmy do „Krzyża Jubileuszowego” rozważając ostatnie chwile Jezusa, niosąc symboliczny krzyż oraz swe własne krzyże życiowe, aby wraz z Nim ofiarować je Bogu.
 

Czyńcie to na moją pamiątkę powiedział Jezus

Zgromadziliśmy się w ten szczególny dzień w świątyni, jak kiedyś jego uczniowie w wieczerniku. Dzień ten, kiedy Pan Jezus ustanowił Eucharystie /z gr. -dziękczynienie/ jest dla nas testamentem Pana Naszego.

 Testament wypełniają po dziś dzień kapłani i my wszyscy wierni uczestnicząc w każdej Eucharystii. Przenosimy się wówczas do wieczernika, do Jezusa, który daje nam samego Siebie abyśmy pokrzepieni, mogli dzielnie i z radością oczekiwać poranka zmartwychwstania Jezusa…- i naszego, w każdym dniu powszednim i na zawsze. 

         W dniu 8 kwietnia 2011r., grupa parafian pod przewodnictwem ks. proboszcza Marka Zajdla wyruszyła na dwudniową wycieczkę do Warszawy.
Można powiedzieć, iż było to pielgrzymowanie w miejsca naznaczone piętnem walki o wolność naszego narodu.
W pierwszej kolejności zwiedziliśmy gmach sejmu, w którym jak pamiętamy z kart historii jakże często dochodziło do burzliwych debat o utrzymanie polskości i wolnego kraju. Również spotkanie z ludźmi, którzy tej wolności nadal strzegą, było poruszającym przeżyciem. Spotkaliśmy się z posłem Andrzejem Derą oraz z przewodniczącym klubu parlamentarnego PiS, Mariuszem Błaszczakiem. Sympatyczne spotkanie, ukazało autentyczność i prawdziwość ich zaangażowania o Polskę taką, jaką my, tu w tzw. „Polsce C” odczuwamy.
Kolejne miejsce to Muzeum Ks. Jerzego Popiełuszki. Tutaj można było dopiero uświadomić sobie tragiczność i świętość życia ks. Jerzego oraz okropność systemu, w którym przyszło jemu żyć a nam wzrastać.
Muzeum Powstania Warszawskiego ponownie uzmysłowiło, jakże droga była Ojczyzna dla młodego pokolenia lat II wojny światowej. A na koniec Cmentarz Wojskowy i mogiły elit współczesnej Polski. To z kolei tak bliskie nam, bo zaledwie rok minął od tragedii smoleńskiej. I jak napis na pomniku mówi:„(…) ODDALI ŻYCIE W SŁUŻBIE OJCZYZNY W DRODZE NA OBCHODY 70 ROCZNICY ZBRODNI KATYŃSKIEJ” po raz kolejny, przemówił do nas..,
Zwieńczeniem pielgrzymowania był Niepokalanów.W kaplicy ojca Maksymiliana Kolbego /męczennika systemu hitlerowskiego/ uczestniczyliśmy we Mszy św, którą odprawił ks. Proboszcz.
Te wszystkie miejsca, to piękna lekcja historii i patriotyzmu.

I Rocznica Tragedii Smoleńskiej

W dniach od 26 marca do 1 kwietnia przeżywaliśmy w naszej parafii Misje Święte.

     Był to czas, w którym było nam dane zatrzymać się na chwile i spojrzeć w przeszłość i przyszłość swojego życia. Wyrwać się ze swoich, już ukształtowanych postaw i przyjrzeć się jak w lustrze. A lustrem tym, było słowo głoszone przez misjonarzy. Na nowo ktoś nam uświadamiał, że tylko idąc drogą jedynego Mistrza i Nauczyciela życie nabiera blasku - co nie znaczy, że musi być łatwe.
     Tym razem głosicielami Słowa Bożego byli ks. prałat Zbigniew Suchy i
ks.dr Tadeusz Kocór. Przez tydzień wskazywali nam jak odkryć i poprawić te sfery życia, które nas oddalają od Boga i od siebie nawzajem. Czasami dawali wskazówki, a czasami padło z ich ust pytanie - na które każdy sam zmuszony był sobie w cichości serca tylko przed samym Bogiem odpowiedzieć.
 

• czas spotkania się każdego z nas z Jezusem, naszym Zbawicielem,
• czas powrotu do naszego Kochającego Ojca,
• czas przemiany życia osobistego, rodzinnego i społecznego,
• czas szczególnej obfitości Bożego Miłosierdzia,
• czas odnalezienia na nowo Jezusa, który jest Drogą wiodącą nas do zbawienia.

• Tobie, który na co dzień żyjesz w przyjaźni z Bogiem,
• Tobie, który nie możesz sobie poradzić ze swoim zniechęceniem, zwątpieniem z powodu własnych słabości, częstych upadków, codziennych porażek,
• Tobie, który pogubiłeś się na drogach prowadzących do Bożej prawdy,
• Tobie, który żyjesz tak, jakby Boga nie było.
• NAM WSZYSTKIM SĄ POTRZEBNE MISJE ŚWIĘTE !

„Kościół- pisał Jan Paweł II w liście „Mulieris dignitatem”- pragnie złożyć dzięki Najświętszej Trójcy za  „tajemnicę kobiety” i za każdą kobietę – za to, co stanowi odwieczną miarę jej godności kobiecej, za „wielkie dzieła Boże”, jakie w niej i przez nią dokonały się w historii ludzkości” (…)

„Dziękujemy ci,  kobieto, za to, że jesteś kobietą! Zdolnością postrzegania cechującą twą kobiecość wzbogacasz właściwe zrozumienie świata i dajesz wkład w pełną prawdę o związkach między ludźmi”- mówił papież.

W dniu 8 marca ksiądz proboszcz Marek Zajdel również uczcił kobiety w swojej parafii. Wraz z księdzem wikariuszem Grzegorzem Jakubikiem modlili się w tej intencji modlitwą doskonałą , jaką jest Eucharystia św. Następnie paniom obecnym w kościele złożono życzenia. Jako pierwszy ksiądz proboszcz, następnie dzieci i młodzież, w imieniu których wystąpiły : Dominika Dzidziul, Julka Śliwka oraz Michasia Śliwka. Kolejno,  aktywne i zaangażowane parafianki, ksiądz Marek podjął na plebanii ciastem i filiżanką kawy. Podczas spotkania padło wiele słów podziękowania za pracę w parafii, były śpiewy,  analizowano również „ List Jana Pawła II do kobiet”  z 29 czerwca 1995 roku.

Przyczynkiem do refleksji o kobiecie był również list, ten z kolei, autorstwa pewnej kobiety. Zamieszczamy go w zakładce „Refleksje”, życząc miłej lektury.