tekst: Margarita Głazunowa - tłumaczenie: Maria Sawielewa

11 listopada 2012 roku w Dzień Niepodległości Polski, miałam możliwość uczestniczyć w imprezie świątecznej w Przemyślu. W auli Seminarium Duchownego wspólnie śpiewano pieśni patriotyczne pod hasłem "A te skrzydła jeszcze grają, jeszcze polskie pieśni znają". Organizatorem tej pięknej uroczystości w 94 Rocznice Odzyskanie Niepodległości był „Ruch Światło Życie”
Na scenie postawiony był ekran, gdzie wyświetlano teksty pieśni. Obok sceny rozmieściła się orkiestra i niewielki chór, którzy pomagali śpiewać uczestnikom spotkania. Na początku każdej pieśni prowadzący krótko opowiadał o autorach i historii jej powstania.
Sala na 400 osób była przepełniona. Ludzie przyszli całymi rodzinami, było dużo młodzieży i ludzi starszych. Wśród przybyłych panowało nadzwyczajne uczucie spójności z Ojczyzną, bezgranicznej miłości do Niej!. Czasami niemożliwe było powstrzymywać łzy, przecież w wielu pieśniach wyrażone i odzwierciedlone są tragiczne stronice historii Polski. Bardzo wzruszającym momentem tego wieczoru stała się pieśń o Katyniu. W czasie jej wykonania na ekranie przesuwały się kadry ze znanego filmu Andrzeja Wajdy.
Brzmiały pieśni z I i II Wojny Światowej, a także współczesne pieśni patriotyczne, wśród nich:,,Biały krzyż,, z repertuaru zespołu ,,Czerwone Gitary,, i ,,Żeby Polska była Polską”, ze słowami Jana Pietrzaka. I mówiąc słowami tej pieśni-…od Chicago do Tobolska…losy porozrzucały Polaków po całym świecie. Lecz nie patrząc na odległość, Polacy pozostali jednym spójnym Narodem. Narodem, który pamięta swoją przeszłość, jest dumny z dnia dzisiejszego i wierzy w przyszłość! NIECH ŻYJE POLSKA.