Oceniasz chmurnie dawne ideały 
że żyłeś w świecie marzeń urokliwych. To już nieważne, liczy się jedynie 
czyś był szczęśliwy.

Powracasz myślą do swojej młodości
źle wybierałem- w myśli Ci kołacze.
To nic, nie byłoby lepiej, czy gorzej
tylko inaczej.

Patrzysz nieufnie wielokroć zraniony
tą hipokryzją, hucpą wręcz zbójecką.
To nie jest koniec, dopóki KTOŚ daje
prawdy świadectwo.

Dostrzegasz wokół nieszczęścia i klęski
i życie ludzkie jednostajne, trudne.
To nie ogół, to lepiej się sprzedaje
Szczęście jest nudne.

 Autor: Anna Przybylska Dędor