Kapliczka słupkowa wykonana z piaskowca. Ufundowana prawdopodobnie przez Jędrzeja i Mariannę Ziajka około 1860 roku. W wykutej wnęce umieszczono drewnianą, 40 cm figurkę Matki Bożej Różańcowej, wyrzeźbioną przez nieznanego artystę. Z przekazywanej z pokolenia na pokolenie opowieści wynika, że wcześniej, na tym miejscu, stał duży drewniany krzyż, o który matki ocierały koszulki swoich chorych dzieci, modląc się i prosząc o zdrowienie dla swoich pociech.
W 1986 roku wygląd kapliczki został zmieniony. Wtedy to na cokole starej kapliczki umieszczono metalową, oszkloną konstrukcję, w której ustawiono poświęconą, gipsową, jednometrową figurę Matki Bożej Niepokalanej. Natomiast starą, drewnianą figurkę przeniesiono do domu. Nową figurę, jako dar dziękczynienia Bogu, ufundowali Józef i Janina Ziajka.
Od kilkunastu lat, starym zwyczajem, w maju przy kapliczce gromadzą się sąsiedzi, aby wspólnie śpiewać Litanię Loretańską oraz pieśni maryjne.
Informacja: Tadeusz Ziajka Zdjęcia: T. Ziajka, A. Szul, W. Czado