Gestem męskiej dłoni pisze do Ciebie

Przyjacielu - Boże mój list

tych kilka prostych słów

Tak odnajduję moje wędrowanie

ku innym dziejom

w nieznane

w skrytej tęsknocie

w muzyce serca 

Trzeba abym stanął wraz z Tobą

i z wielkim księżycem zawołał

Twoje imię

a echem z gór - kaskadą

odkrył swoje imię

nadane przez Ciebie

przy polskich kwiatach

Ucisz wtedy moje męskie łzy

owoc zrozumienia

chwili

niech odejdą szare wspomnienia

w znaku przebaczenia

Do krainy poezji uśmiechu

Boże Przyjacielu

podążam

Do krainy miłości i umiłowania chleba

wędruje

A może wtedy poznam Twój świat

ślad na rosie

odetchnę spokojem

po kropelkach wody widocznych

na Twarzy

To ślad dni

spotkań

tych mocnych

tych słabych

w jedności

zabiorę je ze sobą w oczekiwaniu

na dom  

                                                   /autor: ks. Ireneusz Wójcik/