Pragnienie

Z tęsknoty za świtem, o najczarniejszej godzinie nocy kiełkują wybaczenie, skrucha, żal…
Kiedy delikatnym muśnięciem oczy śmierci spoczną jak ćmy na moich powiekach, kiedy z moich ziemskich zamierzeń opadną ostatnie liście, zapytają mnie, com dobrego uczynił.
Odpowiem: chciałem jak On.
Tak kochać, by twarz przytulić do drzewa i czuć przez skórę tego, który je sadził.
Tak żyć, by kiedy śmierć szarymi palcami rozchyli dla mnie zasłony, przywitać ją jak wytęsknioną oblubienicę.
Tak przebaczać, by móc bez wysiłku kochać.
Do ostatka, do pełna.
Aż zamknie się Księga.
 

Biczowanie

Zdjęcierazy krwawo malują wygięty krzykiem grzbiet
wytrzymam
świst
wytrzymam
zacisnę zęby
obraz wciska się pod powieki
wytrzymam
Jezu nie wytrzymam Twojej męki
nie ogarniam poświęcenia
jest ponad
możliwości zdolność zrozumienie empatię
nie moja energia
nie moja karma
dla mnie
zejdź z krzyża
raczej
 

Koncert charytatywny "Wiara czyni cuda"

Koncert zorganizowany dla chorego na ziarnicę złośliwą Grzesia Niemczyka z Rymanowa, odbył się w kościele parafialnym w Rymanowie Zdroju, w niedzielę 25 marca. Utalentowana artystycznie młodzież z bliższej i dalszej okolicy zebrała się by dać świadectwo swej empatii, solidarności, bezinteresowności i wiary przed wypełniającą świątynię po brzegi publicznością. Pełne emocji i zaangażowania, perfekcyjne wykonanie bogatego programu, zostało wynagrodzone owacją na stojąco. Obecność Grzegorza otoczonego gronem przyjaciół sprawiła, że finał koncertu, ściskający gardło, na długo zapadnie w pamięć. Organizatorzy i wszyscy zaangażowani w to wydarzenie mogą mieć powód do satysfakcji.

Ukrzyżowanie

Zdjęcie
El Rah'ee!
Czy nie widzisz, Boże!?
El Rachum!
Czy się nie zmiłujesz!?
Twój Syn umiera.
Ześlij anioła, skróć mękę.
Krwawią moje oczy, rozorane ciało broczy obficie.
Nie Ty? Więc ja to uczyniłem.
Trzymałem za ręce choć się nie bronił,
wciskałem ciernie w czoło, choć chylił głowę pokornie.
Nie żyje.
Czy już za późno?
Znakiem miłości jest serce.
Znakiem miłości jest Krzyż.
 
 

List Arcybiskupa na Wielki Post

Zdjęcie

List pasterski naszego Arcybiskupa Józefa Michalika wzbudził szum medialny, dlaczego? Może, dlatego iż zawarł w Liście to, czego Naród Polski chce dziś, w tak trudnych czasach usłyszeć od swich Pasterzy.

 

 

Widzimy jak planowo atakowany jest dziś Kościół przez różne środowiska libertyńskie, ateistyczne i masońskie. Nie oszczędzają Kościoła liberalne telewizje i takież pisma. Nawet rządowe instytucje, niby promując pluralizm medialny, ostatnio zdyskryminowały katolicką telewizję, co na szczęście budzi świadomość narodu."

/Całości listu w zakładce dokumenty/

 

 

 

 

Środa Popielcowa /22 lutego 2012r/

Zdjęcie

 

   Czterdzieści dni Wielkiego Postu przypomina nam i nawiązuje do czterdziestodniowego pobytu Jezusa na pustyni. Ale jeżeli sięgniemy dalej w pisma i księgi ST okazuje się, że Potop trwał 40 dni, wyjście Izraelitów z niewoli trwało 40 lat. Jak również Mojżesz przez 40 dni przebywał na Górze Synej, aby po tym czasie przynieść nowe prawo dla swego narodu. Tak i dla nas czterdziestodniowy Wielki Post jest czasem, w którym to, poprzez uczestnictwo w misterium Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali wgłębiamy się bardziej w  fundament naszej wiary, czyli Zmartwychwstanie naszego Pana - Jezusa Chrystusa. Bo jak pisze św. Paweł „Gdyby Chrystus nie zmartwychwstał próżna by była nasza wiara”.
Po radosnym karnawale, obrzęd w środę popielcową uzmysławia nam potrzebę spojrzenia na inny wymiar naszego życia w myśl słów, które kapłan wypowiada posypując nasze głowy popiołem: „z prochu powstałeś i w proch się obrócisz” lub „nawracajcie się i wierzcie w Ewangelie”.
 

Po wizycie duszpasterskiej

ZdjęcieW dzisiejszą niedziele Ksiądz Proboszcz pięknie podziękował za czas kolędy. Dało się odczuć, że sprawy parafian są mu bardzo bliskie. Przypomniał z wielkim szacunkiem i wymienił najstarszych parafian  od 1919r- do 1928.
Tak i my parafianie serdecznie dziękujemy Księdzu Grzegorzowi i Księdzu Proboszczowi /naszym przewodnikom duchowym/ za czas i trud odwiedzin w naszych domach, za wysłuchania czasami naszych trosk i problemów.
A także za Boże światło i radość, którą wprowadzali w nasze rodziny, w naszą samotność, w nasze codzienne życie.
 

Ofiarowanie Pańskie

Zdjęcie2-go lutego mija 40 dni od Bożego Narodzenia. Zgodnie prawem Mojżesza, każda matka po urodzeniu chłopca pozostawała nieczysta /w przypadku urodzenia dziewczynki ten okres trwał 80 dni/. Przez ten okres nie wolno jej było wchodzić do świątyni. Po tym okresie miała obowiązek udać się do świątyni w Jerozolimie, aby ofiarować Bogu swego pierworodnego i złożyć Bogu w podziękowaniu jednorocznego baranka. Miała też obowiązek poddać się obrzędowi oczyszczenia.

Maryja, posłuszna Prawu, w czterdziestym dniu po narodzeniu Jezusa poszła, więc z Józefem do świątyni, ofiarować swoje dziecię. Wówczas, Symeon wyrzekł prorocze słowa:
„Oto ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją dusze miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”(Łk 2,34)

W dniu 2 lutego, również obchodzimy Dzień Życia Konsekrowanego, który w 1997r. ustanowił Jan Paweł II.

(…)Wyrasta ono zarówno w atmosferze domu rodzinnego, jak i w domu, którym jest Kościół. Kształtuje się więc dzięki przykładowi tych, którzy ten Kościół tworzą i dojrzewa dzięki gorącej modlitwie tych, którzy nie mogąc podejmować wielkich działań apostolskich, otulają Kościół ciepłym płaszczem modlitwy i serdeczności.(...) /z listu biskupów polskich na Dzień Życia Konsekrowanego-2012r./ List można przeczytać w dziale Dokumenty.


 

Jasełka 2012r.

Subskrybuje zawartość