„ogromna jest cena, jaką zapłacił naród polski za niepodległość, za prawo do istnienia jako państwo. Przechowujmy w sercach tę świadomość i niech ona stanie się zachętą do głębokiej refleksji o Polsce nad tym, jaką była, jaką jest i jaką powinna być”
/bł. Jan Paweł II/

Zazwyczaj obchodzimy rocznice z radością. Ta niestety nie jest radosna, ale obowiązkiem jest o niej pamiętać. 13 grudnia 1981r. generał Wojciech Jaruzelski w poranek niedzielny ogłosił Stan Wojenny. Wbrew Konstytucji władzę w Polsce przyjęła Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego. Członków ruchu solidarnościowego internowano. Były też ofiary.
Z tej okazji w naszej parafii odbyła się Msza św. za ofiary tego tragicznego okresu w dziejach naszego Narodu.
 

Dogmat o Niepokalanym poczęciu został ogłoszony przez papieża Piusa IX ósmego grudnia w 1854r.

W to święto dzieci w naszej parafii, przygotowujące się do I Komunii Świętej otrzymały medaliki.
Otrzymały je z rąk Księdza Proboszcza, a później rodzice nałożyli je swoim dzieciom na sercu. Aby przez Maryję i z Maryją narodził się w sercach dziecięcych Pan Jezus w dniu I Komunii Świętej.
”Ja was nigdy nie opuszczę, moje niepokalane Serce będzie dla każdego drogą prowadzącą do Boga”- Matka Boża podczas objawień w Faimie powiedziała Łucji.
 

Symbolika Wieńca Adwentowego

Zielone gałązki w wieńcu, to symbol życia, wiecznego życia ofiarowanego przez Chrystusa.
Cztery świece w wieńcu same w sobie symbolizują Światłość Jezusa i nadzieje.
W pierwszym tygodniu zapala się I świece jako symbol Pokoju.
W drugim tygodniu zapalona została II świeca -świeca Wiary.
Natomiast w trzecią niedziela adwentu - będzie zapalona kolejna świeca zwana świecą Miłości, zapala się ją w niedziele Radości / wówczas kolor szat liturgicznych jest różowy/.
A na koniec okresu adwentu zapłonie czwarta- świeca Nadziei
 

 

Słowo Adwent pochodzi od łacińskiego słowa "adventus", czyli "przyjście, przybycie, nadejście"./Potocznie często adwent rozumiany jest jako - radosne oczekiwanie/

W starożytnym Rzymie słowem "adventus" nazywano oficjalny przyjazd, odwiedziny dygnitarza państwowego po objęciu urzędu czy też coroczne przybywanie bóstwa do świątyni. Dla nas chrześcijan "adventus" oznacza czas przygotowujący nas do uczczenia narodzin Jezusa w Betlejem. To również nasze przygotowanie do powtórnego przyjścia Jezusa na Ziemię.

Fenomenem zbliżjących się Świąt Bożego Narodzenia jest to, iż oczekują je wszyscy… tzn. ludzie kościoła i ci, którzy Kościoła Katolickiego nie uznają. Jednak prezenty, choinka a nawet wieczerza wigilijna jest. Czyli jakaś tęsknota za prostotą, za radością, jaką głosił Jezus Chrystus tkwi we wszystkich.

Zaczyna się też nowy rok liturgiczny pod hasłem „Kościół jest naszym domem”

List Pasterski na adwent można przeczytać w dziale „dokumenty”

List pasterski Episkopatu Polski o szacunku dla ciała zmarłego i obrzędach pogrzebu (w przypadku kremacji)

Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie!

1. Listopad jest miesiącem szczególnej pamięci modlitewnej o zmarłych. Liczniej uczestniczymy we Mszach Świętych sprawowanych za zmarłych i odwiedzamy cmentarze, zatrzymując się w miejscach, gdzie spoczywają nasi bliscy. Zapalamy znicze i kierujemy do Boga prośby o wieczne szczęście dla nich. W ostatnich latach coraz więcej osób zatrzymuje się jednak nie przy grobie, lecz przed miejscem, w którym złożona została urna z prochami osoby zmarłej. Praktyka kremacji ciał naszych zmarłych staje się coraz bardziej powszechna. W niektórych przypadkach jest to wyraz podążania za szerzącą się modą, często nacechowaną laickimi poglądami. Tymczasem wielowiekowa tradycja chrześcijańska, oparta na przekazach biblijnych, a także nasza kultura narodowa, zawsze z szacunkiem odnosiła się do ciała osoby zmarłej. Przejawia się to w modlitewnym czuwaniu przy zmarłym, a zwłaszcza w religijnej ceremonii pogrzebowej, podczas której z należną czcią modlimy się przy trumnie z ciałem osoby zmarłej, sprawujemy Mszę Świętą oraz uczestniczymy w obrzędzie ostatniego pożegnania. Kapłan okadza złożone do trumny ciało zmarłego, kropi wodą święconą, aby następnie złożyć je w grobie. Z szacunkiem odnosimy się nie tylko do grobów naszych bliskich, ale również do grobów świętych i błogosławionych, a także czcimy ich relikwie, prosząc o wstawiennictwo u Boga(...)./całość Listu w zakładce dokumenty/
 

Święto Niepodległości, święto patriotyzmu, święto od przeszło 20-tu lat  Wolnej Polski  /wbrew temu, co się działo w tym samym niemalże czasie na ulicach Warszawy/, w naszej parafii było uczczone godnie, pięknie i radośnie.
Najpierw odbyła się uroczysta Msza św. za Ojczyznę, którą sprawował Ksiądz Proboszcz. Później wieczornica, przygotowana przez Ks. Grzegorza. Wszyscy zgromadzeni aktywnie w niej uczestniczyli śpiewając znane i lubiane pieśni patriotyczne. Młodzież recytując poezje przypominała, czym jest Ojczyzna i jak wciąż trzeba o nią dbać.
Zaś scenografię tego pełnego zadumy widowiska, tworzyły dziewczęta trzymając flagi i znicze - jakże piękna i wymowna symbolika tego szczególnego dnia. Biało-Czerwona i Światło Prawdy- w rękach tych najmniejszych Polek i Polaków…
 

Film: 

Msza św. za Ojczyznę i wieczornica poświęcona 93 Roczniczy Odzyskania Niepodległości

 Homilia Ks.Grzegorza Jakubika na stronie  http://www.rymanow.przemyska.pl/