2-gi kwietnia 2005r. godz. 21.37

Odszedł i zostawił nas  jakoby sierotami,

Polska i każdy Polak jak gdyby zmarł razem z nim

Jednak on zapalił ogień ducha wolności

ducha nadziei, wiary i miłości

i przeprowadził przez morze czerwone

albowiem w imię Jezusa było jego życie

 Grób jest pusty Pan zmartwychwstał : „A gdy pierwszy dzień po szabacie, wczesnym rankiem , gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu”/J 20 (1-2)/ a ewangelista Marek pisze „Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy byli z Nim pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak słysząc to że żyje i że ona go widziała, nie chcieli uwierzyć”/Mk 16 (10-11)/ a ona uwierzyła… I znowu kobieta przy grobie, ale pustym - Maria Magdalena, jako pierwsza Apostołka głosi światu o Zmartwychwstałym Jezusie, o nadziei wierze i miłości…  

Złożenie Pana Jezusa do grobu- „były przy tym kobiety, które z nim przybyły z Galilei. Obejrzały grób i w jaki sposób zostało ułożone ciało Jezusa „Łk 23(55-56). Podobnie czytamy u św. Mateusza –„i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale. Przed wejściem do grabu zatoczył duży kamień i odszedł. Lecz Maria Magdalena i druga Maria pozostały tam, siedząc naprzeciw grobu” 27(60-61) i podobnie u św. Marka jest mowa o kobietach. Trzej ewangeliści podkreślają ,że to właśnie kobiety do końca wytrwały przy krzyżu i czuwały przy grobie Pana Jezusa…. I chyba po dziś dzień to trwa , że kobieta wszelkie życiowe krzyże mężniej znosi i przyjmuje z pokorą.

Wielki czwartek
Ostatnia wieczerza Jezusa z swymi uczniami
I tajemnicze słowa które i oni nie zrozumieli
„To jest ciało moje, które za was będzie wydane: czyńcie to na moją pamiątkę”
 

W przed dzień Wielkiego Tygodnia 23 marca, w zimny i ze śniegiem piątek, wierni rozważali Drogę Krzyżową Jezusa, alejami parku zdrojowego

Radosny dzień w historii życia Jezusa jak i w naszym a co potem…?
Jakże celnie i poruszająco opisuje to wydarzenie Ks. Jan Twardowski znany nam poeta:
„Może wielu z nas wzdycha do takiej Wielkanocy, która składa się z dwóch niedziel: Palmowej i Zmartwychwstania Pańskiego, bez męczącego środka pomiędzy nimi, bez Judasza na Wieczerzy, Ogrodu Oliwnego, krzyża, który przeszkadza.
Cieszymy się Niedzielą Palmową, procesją Alleluja, tymczasem ile lat trzeba nieraz wędrować na szarym i kiepskim osiołku swego życia, bez palm, dekoracji nie po płaszczach i dywanach, ale po błocie, grudzie, cierniach. Ile trzeba nieraz przeżyć bólu, samotności Jezusa pośród niepewnych przyjaciół, starości, umierania, by Wielkanoc była prawdziwą Wielkanocą z jej prawdami wiary i autentycznym zbliżeniem się do Jezusa”