Aktualności

II Niedziela Adwentu

parafia Rymanow ZdrojSymbolika Wieńca Adwentowego

 

 

Zielone gałązki w wieńcu, to symbol życia, wiecznego życia ofiarowanego przez Chrystusa.
Cztery świece w wieńcu same w sobie symbolizują Światłość Jezusa i nadzieje.
W pierwszym tygodniu zapala się I świece jako symbol Pokoju.
W drugim tygodniu zapalona została II świeca -świeca Wiary.
Natomiast w trzecią niedziela adwentu - będzie zapalona kolejna świeca zwana świecą Miłości, zapala się ją w niedziele Radości / wówczas kolor szat liturgicznych jest różowy/.
A na koniec okresu adwentu zapłonie czwarta- świeca Nadziei
 

Adwent 2011r.

Zdjęcie ZdjęcieZdjęcie

Słowo Adwent pochodzi od łacińskiego słowa "adventus", czyli "przyjście, przybycie, nadejście"./Potocznie często adwent rozumiany jest jako - radosne oczekiwanie/

W starożytnym Rzymie słowem "adventus" nazywano oficjalny przyjazd, odwiedziny dygnitarza państwowego po objęciu urzędu czy też coroczne przybywanie bóstwa do świątyni. Dla nas chrześcijan "adventus" oznacza czas przygotowujący nas do uczczenia narodzin Jezusa w Betlejem. To również nasze przygotowanie do powtórnego przyjścia Jezusa na Ziemię.

Fenomenem zbliżjących się Świąt Bożego Narodzenia jest to, iż oczekują je wszyscy… tzn. ludzie kościoła i ci, którzy Kościoła Katolickiego nie uznają. Jednak prezenty, choinka a nawet wieczerza wigilijna jest. Czyli jakaś tęsknota za prostotą, za radością, jaką głosił Jezus Chrystus tkwi we wszystkich.

Zaczyna się też nowy rok liturgiczny pod hasłem „Kościół jest naszym domem

List Pasterski na adwent można przeczytać w dziale „dokumenty”

List pasterski Episkopatu Polski o szacunku dla ciała zmarłego i obrzędach pogrzebu (w przypadku kremacji)

ZdjęcieList pasterski Episkopatu Polski o szacunku dla ciała zmarłego i obrzędach pogrzebu (w przypadku kremacji)

Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie!

1. Listopad jest miesiącem szczególnej pamięci modlitewnej o zmarłych. Liczniej uczestniczymy we Mszach Świętych sprawowanych za zmarłych i odwiedzamy cmentarze, zatrzymując się w miejscach, gdzie spoczywają nasi bliscy. Zapalamy znicze i kierujemy do Boga prośby o wieczne szczęście dla nich. W ostatnich latach coraz więcej osób zatrzymuje się jednak nie przy grobie, lecz przed miejscem, w którym złożona została urna z prochami osoby zmarłej. Praktyka kremacji ciał naszych zmarłych staje się coraz bardziej powszechna. W niektórych przypadkach jest to wyraz podążania za szerzącą się modą, często nacechowaną laickimi poglądami. Tymczasem wielowiekowa tradycja chrześcijańska, oparta na przekazach biblijnych, a także nasza kultura narodowa, zawsze z szacunkiem odnosiła się do ciała osoby zmarłej. Przejawia się to w modlitewnym czuwaniu przy zmarłym, a zwłaszcza w religijnej ceremonii pogrzebowej, podczas której z należną czcią modlimy się przy trumnie z ciałem osoby zmarłej, sprawujemy Mszę Świętą oraz uczestniczymy w obrzędzie ostatniego pożegnania. Kapłan okadza złożone do trumny ciało zmarłego, kropi wodą święconą, aby następnie złożyć je w grobie. Z szacunkiem odnosimy się nie tylko do grobów naszych bliskich, ale również do grobów świętych i błogosławionych, a także czcimy ich relikwie, prosząc o wstawiennictwo u Boga(...)./całość Listu w zakładce dokumenty/
 

93 Rocznica Odzyskania Niepodległości. /11.11.2011r./

ZdjęcieŚwięto Niepodległości, święto patriotyzmu, święto od przeszło 20-tu lat  Wolnej Polski  /wbrew temu, co się działo w tym samym niemalże czasie na ulicach Warszawy/, w naszej parafii było uczczone godnie, pięknie i radośnie.
Najpierw odbyła się uroczysta Msza św. za Ojczyznę, którą sprawował Ksiądz Proboszcz. Później wieczornica, przygotowana przez Ks. Grzegorza. Wszyscy zgromadzeni aktywnie w niej uczestniczyli śpiewając znane i lubiane pieśni patriotyczne. Młodzież recytując poezje przypominała, czym jest Ojczyzna i jak wciąż trzeba o nią dbać.
Zaś scenografię tego pełnego zadumy widowiska, tworzyły dziewczęta trzymając flagi i znicze - jakże piękna i wymowna symbolika tego szczególnego dnia. Biało-Czerwona i Światło Prawdy- w rękach tych najmniejszych Polek i Polaków…
 

Film: 
See video

VII ROCZNICA POŚWIĘCENIA ŚWIĄTYNI -2011r.

Dzisiaj, 7 listopada przypada VII rocznica konsekracji kościoła.

Poniżej kilka słów  historii naszej parafii i samego dnia konsekracji:/tekst z tygodnika Niedziela/

 

 Edycja przemyska 02/2005 

Wydarzyło się w 2004 roku

Przemienienie nad rzeką Tabor

Elżbieta Tomkiewicz

W parafii Rymanów Zdrój położonej nad rzeką Tabor, 7 listopada 2004 r. odbyła się konsekracja kościoła pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa Męczennika.

Należy wspomnieć o kobiecie zasłużonej dla ziemi rymanowskiej, jak również dla powstania tej świątyni. To właśnie hr. Anna z Działyńskich Potocka położyła kamień węgielny pod budowę obecnego kościoła, jak i życie duchowe naszej parafii. Umiała połączyć trzy płaszczyzny, w których się „poruszamy i żyjemy” – Bóg, bliźni i ja sam. Budując uzdrowisko, stwarzała warunki do leczenia, pracy, jak też rozwoju życia duchowego. „A więc rzecz była pewna, Bóg dawał nam w miłosierdziu swoim dar wielki, który należało obrócić na ulgę i pomoc cierpiącej ludzkości” – czytamy w jej pamiętniku. Była to kobieta czynu i wielkiej pobożności – „modliliśmy się, aby Bóg sam zsyłał księży na kurację, żebyśmy nie zostali bez codziennej pociechy Mszy św.”. Wiedziała, że leczyć ludzi, to też koić duszę dobrym słowem. I do dziś słowo z tamtej kaplicy, obecnie kościoła parafialnego, rozszerza się i trafia do dusz ludzkich. O „słowie” pisała tak: „w ogóle ja nie wiem czy ludzie dość cenią słowo? To rzecz cenna jeżeli Bóg – Człowiek nie wzgardził jego mianem dla siebie”.
Tak więc „testament” Anny Potockiej w sferze duchowej realizuje się w pełni – dzięki pracy duszpasterskiej kolejnych księży proboszczów i ich wikariuszy.
Rozbudowa kościoła rozpoczęła się w 1999 r. Obecny proboszcz ks. Feliks Paściak wraz z parafianami przystąpił do dzieła. Jednocześnie z rozszerzaniem się murów świątyni rosła ofiarność ludzi, mimo że w niejednej rodzinie malał budżet w związku z rosnącym bezrobociem. Jak na ironię w tym czasie uzdrowisko przestało być miejscem pracy dla niejednej rodziny. Ale słowo Boże ma moc, w naszej parafii gromadziło ludzi w murach niedużej świątyni. Przez usta kapłanów – rekolekcjonistów spływało do ludzkich serc, dodawało otuchy i zawierzenia Bogu. Trudy finansowe odchodziły gdzieś na plan dalszy. Ci pełni poświęcenia kapłani zapoczątkowali w tym czasie „budowanie” małych wspólnot różańcowych. A byli nimi: ks. Jan Smoła, ks. Marian Bocho, ks. Paweł Biernat, ks. Paweł Filip, ks. Ryszard Królicki, ks. Jacek Rosół, ks. Marek Kruk oraz ostatni wikariusze naszej parafii, ks. Janusz Dudziak i ks. Andrzej Kudyba – można by powiedzieć iż była to ich cząstka w rozbudowie świątyni.
W uroczystość konsekracji wprowadził ks. dr Andrzej Garbarz, który przez trzy kolejne dni głosił rekolekcje. Mszę św. konsekracyjną sprawował abp Józef Michalik, w asyście dziekana ks. Kazimierza Piotrowskiego z Iwonicza, byłego proboszcza ks. Franciszka Penara oraz byłych wikariuszy.
W homilii Ksiądz Arcybiskup zauważył, że w człowieku tkwi wielki potencjał dobra i trzeba to dobro wydobywać poprzez różne inicjatywy duszpasterskie. Tu wspomniał o byłych misjach ewangelizacyjnych, które zaowocowały powstaniem róż różańcowych. Zwrócił też uwagę na konieczność budowy plebanii, która w dzisiejszych czasach jest zapleczem kościoła. Można w tym miejscu chyba dodać, że plebania to nie tylko mieszkanie dla księży, lecz w jakimś sensie ośrodek i baza dla wspólnot parafialnych, gdzie szerzy się kultura chrześcijańska.
Na koniec uroczystości Ksiądz Arcybiskup z dozą humoru i życzliwością podziękował za przemyślaną i dopracowaną oprawę liturgiczną Mszy św. – „Wszystko szło jak w szwajcarskim zegarku – skwitował Metropolita (...). Był to ukłon w stronę s. Barbary i ks. Andrzeja Kudyby, którzy to nad tym szczególnie pracowali.
Z kolei proboszcz ks. Feliks Paściak wyraził wdzięczność wszystkim tym, którzy przyczynili się do rozbudowy świątyni – władzom samorządowym, architektom, artystom, budowniczym, kuracjuszom, a na koniec parafianom.  

TYDZIEN MISYJNY /23-30 października/

 http://www.swip.waw.pl/index.php/na-czym-polega-adopcja.html

 Zdjęcie

„Trzeba, by świat wiedział, że Afryka żyje w wielkim ubóstwie. Ukazując problemy i piękno tej ziemi trzeba pamiętać, że Afryka, mimo swej biedy, nie wyciąga do świata pastuch rąk. Miłość do życia, szacunek dla człowieka, sens wzajemnej pomocy otwartość na transcendencje - to są wartości, które nie można mierzyć wagą handlową. Są to najszlachetniejsze dary ofiarowane nam w geście pełnym prostoty przez ziemię użyźnioną potem, wiatrem i pyłem piaskowym”

  Bł. Jan Paweł II

 

22 października 2011r.

ZdjęcieDzisiaj po raz pierwszy obchodzimy liturgiczne wspomnienie błogosławionego Jana Pawła II.

Litania do bł. Jana Pawła II

Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże - zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata, Boże - zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże - zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże - zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo - módl się za nami.

Błogosławiony Janie Pawle, módl się za nami
Zanurzony w Ojcu, bogatym w miłosierdzie,
Zjednoczony z Chrystusem, Odkupicielem człowieka,
Napełniony Duchem Świętym, Panem i Ożywicielem
Całkowicie oddany Maryi,
Przyjacielu Świętych i Błogosławionych,
Następco Piotra i Sługo sług Bożych,
Stróżu Kościoła nauczający prawd wiary,
Ojcze Soboru i wykonawco jego wskazań,
Umacniający jedność chrześcijan i całej rodziny ludzkiej,
/całość litanii w dziale dokumenty/
 

XI Dzień Papieski - /16.X.2011r./

ZdjęcieW tym roku Dzień Papieski obchodzony jest pod hasłem „Jan Paweł II -Człowiek Modlitwy”
W sobotni wieczór i w naszej wspólnocie parafialnej, dzień ten był uroczyście świętowany. Eucharystie sprawował Ks. Abp Stanisław Budzik /były sekretarz generalny Episkopatu Polski / obecnie Biskup Diecezji Lubelskiej. Ksiądz Biskup wygłosił homilie, w której m.in. powiedział:(…)Jak popatrzymy na spuściznę duchową Jana Pawła II /na modlitwę-, bo w tym roku szczególnie uczymy się od niego modlitwy/ to zauważamy przede wszystkim wielką pobożność maryjną (...). Błogosławiony Jan Paweł II w ostatnich latach swojego życia zostawił nam, czcicielom Maryji, czcicielom Różańca Świętego nową cząstkę różańca- „tajemnice światła”. Chciał nam pokazać, że modlitwą, z Maryją kontemplując, tajemnice bolesne, radosne i chwalebne Jezusa, utrzymujemy z Bogiem światło. Ze wszystkich tajemnic pada światło na tajemnice naszego życia. Rozświetla nasze drogi, wskazuje drogę życia.
(…)Już jako kleryk, młody Karol Wojtyła w pieśni O Bogu Ukrytym -pisał „uwielbiam Cię blade światło pszennego chleba, w którym wieczność za chwile zamieszka, przybijając do naszego ludzkiego brzegu tajemniczą ścieżką”. Tak bardzo był zafascynowany światłem bijącym od Chleba, który daje życie wieczne. I przez cale życie, przez całe swoje posługiwanie był wierny tej Tajemnicy Eucharystii.
I dalej Ksiądz Biskup mówił: Kościół żyje dzięki Eucharystii-bez świętego zgromadzenie, bez Bożego Słowa i Bożego Chleba- Ciała Chrystusowego nie jesteśmy dzisiaj Kościołem.
I na koniec homilii powiedział - „dziękujmy Bogu za dar Jana Pawła Wielkiego, Jana Pawła Błogosławionego, wkrótce świętego i tak jak on oddajmy się pod opiekę Maryji, naszej Matce. Tak jak on odmawiajmy różaniec, tak jak on uwielbiajmy blade światło pszennego chleba, w którym wieczność za chwile zamieszka…”
Ten uroczysty wieczór zakończył się koncertem w wykonaniu młodzieży z naszej parafii.
 

Bierzmowanie - 8 października 2011r

ZdjęcieZ rąk Księdza Biskupa Mariana Rojka, młodzież z naszej parafii przyjęła dziś sakrament dojrzałości chrześcijańskiej.

Jest to kolejne ważne wydarzenie w sercu młodego człowieka, po Sakramencie Chrztu i I Komunii Świętej w podążaniu drogą wiary, śladami Chrystusa Pana Naszego. 

Uroczystą Eucharystie sprawował Ksiądz Biskup, który również wygłosił homilię. Współcelebransami byli Ksiądz Proboszcz Marek Zajdel oraz Ksiądz Wicedziekan Wiesław Słotwiński. Do przyjęcia Sakramentu Bierzmowania, młodych ludzi przegotowywał Ksiądz Grzegorz Jakubik.

Subskrybuje zawartość