W dniach 31.03-03.04.2022 w naszej parafii przeżywaliśmy rekolekcje wielkopostne, które głosił nam rekolekcjonista ks. dr Marek Wilk, proboszcz parafii pw. Niepokalanego Serca NMP w Budach Łańcuckich.

Ks.Marek podczas rozważań, mówił o Bożej Miłości, że Bóg wychodzi do człowieka pragnąc ofiarować Mu swoją Miłośc .Wskazywał nam także na postawę człowieka , która sprawia ,że Miłość Boże nie zostaje, rozpoznawana ,jest wręcz odrzucona przez nasz upór , słabość i mówienie Bogu nie. Uzmysłowił nam na nowo, że Bóg nigdy nie rezygnuje z planu zbawienia każdego człowieka, daje nam siebie, że robi wszystko, abyśmy mogli osiągnąć zbawienie. Każdy z nas szuka swojego spełnienia, ale nic przyziemnego tego spełnienia i prawdziwego szczęścia nam nie daje, jeśli jesteśmy oddaleni od Boga. Prawdziwe szczęście i spełnione życie możliwe jest tylko będąc w ciągłej relacji z Bogiem, z Jego Miłością.Nie ważne ile razy byśmy odeszli od Boga, najważniejsze byśmy chcieli i umieli do Niego powrócić, bo Bóg zawsze na nas czeka ze Swoją przebaczającą Miłością.Boża Miłosc wobec człowieka nie zmienia się, nie maleje wraz z naszymi upadkami, grzechami. Plan zbawienia człowieka nie ma terminu ważności. ” Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki”/Hbr.13,8./ Jak ks. rekolekcjonista zinterpretował nam te słowa „Jezus Chrystus wczoraj-jako Bóg odwieczny, Syn Boga,do Niego należy cała przeszłość historii zbawienia,Jezus Chrystus dzisiaj –jako Ten ,który żyjący w Kościele, działający w Kościele, udzielający Swojej łaski mocą Ducha Św.Do Niego należy cała przyszłość ,wieczność ,dzieło odkupienia , którego dokonał ono nie wyczerpuje się w teraźniejszości , ale swoje spełnienie ma w całej wieczności, którą Pan Bóg pragnie nam ofiarować „

Zanim być może po raz kolejny zadamy Bogu pytanie”, Dlaczego?”, gdy nasze życie nie będzie toczyło się wg.naszych planów, lecz planów Boga Ojca, który wie najlepiej, co jest nam potrzebne, byśmy mogli osiągnąć zbawienie.Warto rozważyć słowa poety, ks. Alojzego Henela , które na zakończenie rozważań rekolekcyjnych przytoczył ks.Marek

 „Może, dlatego jesteś sam

by wiedzieć, co znaczy samotność?

Może, dlatego przegrałeś

by znać ból klęski?

Może, dlatego gaśnie światło

by wiedzieć, co znaczy światło?

Może trzeba pamiętać własne rany

by dość delikatnie dotykać cudzych?”