Listopad jest to czas zadumy i refleksji nad życiem i śmiercią , jest to czas szczególnie poświęcony pamięci o zmarłych i modlitwie za nich . Dzień  1 listopada gdy wspominamy wszystkich świętych , tych wyniesionych na ołtarze , ale i tych cichych ,którzy żyli wśród nas, jest czasem by pomyśleć o naszej świętości , o tym  czy obrana przez nas droga doprowadzi nas do  DOMU OJCA  i wiecznej radości w niebie.

Pamięć o naszych zmarłych jest bardzo ważna, gdyż człowiek żyje tak długo, jak długo trwa Pamięć o nim.

Jednostkowy los
sprawia, że każdy jest
sobie równy,
kiedy przychodzi kres…

Cisza na cmentarzu
mierzy zasługi,
co pozostaną względne,
w czasie oraz dla ludzi…

Część każdego życia
przetrwa w innych,
bo stanowi ją pamięć
i misja człowieka…

~~Aleksandra Baltissen/” Dzień Zaduszny”

 

WSZYSTKO PRZEMIJA…
Wszystko jest w ruchu,
Każda godzina jak garstka puchu.
I ty, człowieku,
Ciągle się zmieniasz,
Rodzisz się, żyjesz,
A potem umierasz.
Gdzie jest sens,
Gdzie jest cel,
Jaki kres życia?
Boże – Ty to wiesz,
Więc mów-bo pytam,
Gdzie jest sens?
                                Sensem jest miłość,                                                                                                                                                                  Celem Ty – Panie                                                                                                                                 Śmierć to nie nicość…
                                                                                               Lecz zmartwychwstanie.
                                                                                              I po to człowiek
                                                                                            Został stworzony,
                                                                                    Żeby przez życie
                                                                                            Mógł być zbawiony

Czasem odchodzą nasze anioły
I nagle w miejscu staje czas
A z nimi cząstka nas odchodzi
I wielki smutek marszczy twarz

Czasem na chwilę gaśnie słońce
Duszę wypełnia gęsty mrok
Nikną nadzieje i marzenia
I w pustce ginie tęskny wzrok

Czasem odchodzą dobrzy ludzie
Co nam pomogli w życiu wiele
I próżno wtedy pytać Boga
Czemu odchodzą przyjaciele

Lecz oni ciągle przecież żywi
Nadal wytrwale są wśród nas
Ich dusze przy nas pozostały
Tylko ich ciała zabrał czas.

~~ Henryk Rynkowski