Ostatnia wieczerza
Wydarzeń splot nagły.
Dzień wielkiej pamiątki,
I wielkiej rozpaczy.
Nastąpił zmierzch,
Kolory pobladły.
A myśli moje krążą,
Wokół Wieczernika…
Wokół Wielkiej Nocy! Oczy łzą skropione ,
Serce ból przenika.
Zaczęła się uczta miłości,
Z Apostołami.
I właśnie teraz,
Uroczyście się odbywa.
Kiedy Pan Jezus,
Z wielkim namaszczeniem,
Uczniom nogi…
Będzie umywał!
Odtwarzam ten obraz,
Każdego roku.
W którym trwa,
Doniosła Wieczerza.
Kiedy Judasz Iskariota,
W swej chciwości,
Zdradzić…
Swego Pana zamierza.
Pocałunkiem w Ogrójcu,
Jezusa sprzedaje.
A przez to na mękę okrutną,
I śmierć wydaje!
I dzisiaj…
Na wszystkich Ołtarzach,
Kapłani Mszę celebrują.
Trzymając w ręku,
Najświętsze Ciało Pana.
Pamiątkę Wieczerzy,
Godnie naśladują.
Bo za wszystkich ludzi,
Krew Została przelana!
Niech Boże Twa męka,
I śmierć na Krzyżu.
Prowadzi nas ludzi,
Do nieba.
Gdzie wieczna Uczta,
Jest wciąż celebrowana!
We Krwi Najświętszej,
I kawałku Cheba!
~~S. Krystiana ZSNM / Poezja o moim Bogu
***
Pochylona…
Nad Twoim grobem dziś stoję.
Zagłębiam się,
W tajemnicę Bożego cierpienia.
Zagłębiam się…
W Twój Krzyż.
W historię całego życia,
W historię mojego zbawienia!
Nie wszystko w mych myślach,
Układa się w całość.
Nie wszystko…
Co z bólem złączone pojmuję.
Patrząc na grób Twój,
Wyraźnie dostrzegam.
Jak grzech mój Chryste,
Ciebie krzyżuje!
Zadałam Ci Boże…
Tyle w życiu ran.
Czułam, dość często,
Jak słaby jest we mnie duch.
Ty, zawsze byłeś,
Blisko mnie Panie.
Tyś memu sercu,
Od wieków jest dan.
Wiara mnie dziś,
O tym przekonuje.
Że po trzech dniach,
Znowu Zmartwychwstaniesz!
Głęboko w to wierzę,
I serce moje to czuje.
~~S. Krystiana ZSNM / Poezja o moim Bogu
“Była taka święta noc betlejemska, gdy zostaliśmy wezwani głosami z Wysokości i wprowadzeni przez pasterzy do groty Twojego narodzenia. […] Dzisiaj jesteśmy tu znowu – my, Twój Kościół – jesteśmy przy Twoim grobie, czuwamy”.
[św. Jan Paweł II, Homilia w czasie mszy św. Wigilii Paschalnej, 5 kwietnia 1980.]
„Wielka Sobota jest dniem ukrycia Boga (…). «Dzisiaj na ziemi panuje wielka cisza, wielka cisza i samotność. Wielka cisza, bo Król śpi… Bóg umarł w ciele i zstąpił, by wstrząsnąć królestwem piekieł»”. (…) Wielka Sobota jest «ziemią niczyją», gdzieś między śmiercią a zmartwychwstaniem, ale na tę «ziemię niczyją» dotarł On, Jedyny, który ją przeszedł ze śladami męki poniesionej dla człowieka” ~~ papież Benedykt XVI w 2010 r.